Yaz Bana Gelmiyor

Kendimi öldürmek de aklıma gelmiyor değil. Zamanında çok gelmişti ama son zamanlarda biraz fazla geliyor aklıma. Bir korku var işte. Ölümden değil, ölemeyip sakat kalmaktan, birilerine muhtaç olmaktan, canıma kıyma cesaretini gösterdiğim için belasını bulmaktan ve bu belayı muhtaç olmaya mecbur olduğum insanlarıma çektirecek olmaktan. Annemin üzüleceğinden. "Oğlu gurbete gitti, sahip çıkmadılar, intihar etti." diye ailemin arkasından konuşacaklarından. Faydam olmadığı gibi zararımın olacağından korkuyorum.

Dünya beni sevmedi, benim sevmem yetmiyor ona, bütün insanların sevmesini istiyor ama sadece paragözler seviyor dünyayı, meyvesini satın alabildiği için... Haricinde bir şey yok. Bugün fark ettim de, yaz aylarını hiç sevmiyorum. Neden sevmediğimi sorguladım. Yazı seven insanlar, tatil olduğu için seviyorlar. Ben hiç tatil yapamadığım için sevememişim. Denizin, yazlığın keyfini çıkaramadığım için. Bu sıcak havada 270 amperde kaynak yaptığım zaman günde en az 3 litre su içmek zorunda kaldığım için sevememişim. Başka da bir anlamı yokmuş. Bu nedenle dünyaya yazın gelmesi önemli değilmiş, yazın bana geldiği önemliymiş. Anladım ki; bana yaz geldiyse, o anda dünyada hangi mevsimin olduğunun hiçbir önemi yokmuş.

Servet Saygınoğlu – Yaz Bana Gelmiyor