Unutuyoruz dünyanın
üzerinde yaşadığımızı, her an kıyafet değiştirir gibi üzerinden bizi
çıkaracağını unutuyoruz. Uyunmuyor, yorgunluktan değil, soruların her gün
artmasından, cevapların saklambaç oynamasından. Artık “elma” deyince çıkmamasından
uyunmuyor. Eskisi gibi bahçe kapısının ardında saklanmıyor, elimizle bırakmış
gibi bulamıyoruz onları... Gözlerimizi uykuya kapatınca, onlar yol almaya başlarlar.
Sabah olur ve uyanırız, "elma" dediğimizi ancak kendimiz duyarız.
Aradığımız cevaplar; o zaman onlarca şehir yolu kat etmiş olurlar. Ne feryadımızı
duyarlar, ne de âhımız yetişir onlara...
Servet SAYGINOĞLU – Kaybolan Cevaplar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder