Çaycının fazladan getirdiği bir bardak çay gibiyim... Kimse sahiplenmiyor. Tepside kalıyorum, insanların gözü önünde her saniye soğuyorum hayattan... Aslında kurak arazide suya hasret bir çiçek gibiyim. Diğerlerinden fazla suya ihtiyacım olduğu için söktüler toprağımdan, canım acıyor ama güzel-sulak bir yere götürüyorlar sanırım, hemcinslerimin yanına yolcu olduğumu hissediyorum...
Servet Saygınoğlu - Değişken Haller
böyle acıklı konuşma servet abi ağlatacaksın beni
YanıtlaSil