İnanç Sömürüsü

Bugün işyerine iki tane yaşlı amca geldi, dünde farklı iki yaşlı amca gelmişti. Ellerinde makbuzlarla para topluyorlar. “Kur’an kursuna makbuz karşılığı yardım eder misiniz?” dediler, tabi iş arkadaşları geri çevirdi onları. Onlar gittikten sonra düşüncelere daldım.

Biz kuran okumayı camide öğrendik. İkindi namazından sonra hoca yarım saat kadar vakit ayırır, on kişiye ders verirdi. Ve bir hayli güzeldi. Kendi başımıza okuyana kadar hoca ilgilendi ve sonra yolumuza kendimiz devam ettik. Bu amcalar şimdi kuran kursuna para topluyorlar ama kuran kursu gerekli midir? İlköğretimden sonra okulu bıraktırıp kuran kursuna alıyorlar, hafız olduktan sonra serbest kalıyor.

 Yaşı ilerliyor tabi, kurs sonrasında imam hatip lisesi, akabinde ilahiyat fakültesine ilerliyor. Peki bunların hepsi ilahiyat fakültesine kadar ilerliyor mudur? Tabi ki hayır. Zaten ergen yaşta kurstan mezun olmuş oluyorlar, birçoğu kendini tabir-i caizse zinciri koparmış köpek gibi sokağa atıyor. Gözü kadın kız görüyor ve sapkınlıkları oluyor. Bu güzelim çocukları kapalı ortamlarda yıllarca tutmak ne kadar akıl kârıdır? Yardıma değer bir durum yok. Her mahallede, onlarca fukara insan var. Kimi adam sakattır ve aylardır çalışmıyordur. Kiminin kocası yoktur ve küçücük bir çocuğun getireceği üç-beş liraya bakıyordur. Bu fukaraları neden sadece ramazanlarda hatırlıyoruz? Hani fitre veririz ya.

Bu insanlar ramazan haricindeki zamanlarda bolluk içinde midir? Allah akıl vermiş, beyin vermiş, kalp vermiş, sır vermiş. Şimdi kuran kursuna para toplayarak güya iyi bir şey yaptığını düşünenler akşam eve geldiklerinde takkelerini ovuşturarak yorgunluk gideriyorlardır. Bu adamların (!) yaşından başka neyine saygı duyayım? Yaşına da duymuyorum. Kuran okunmasına, hafız olunmasına da karşı değilim. İsteyen istediği yolda gitsin ama fukaraya yardım için gelen varsa, cüzdanımı alıp gitsin. Haricinde ise gereksiz durumlar için Allah’ın adını ağzına alarak inanç sömürüsü yapanların yüzü tükürmeye de lâyık değildir!

Servet Saygınoğlu – İnanç Sömürüsü