Gittiğim yağmurla geldim adeta. Şubat'ta İstanbul'dan ayrılırken de yağıyordu. Severim ıslanmayı yağmurda, ıslanınca canımı yakacak şeyler olmasa. Huzurdur ıslanmak... İnsanın tüm kederi akıp gidiyormuş gibi. Başta bahsettiğim "Ayna" grubu dağıldı. Lise yıllarımda onların şarkılarıyla uyuyup uyanırdım. Duygu hiç eksik olmazdı şarkılardan.. Şimdiki şarkılarda ise yatağa atmanın yolları anlatılıyor neredeyse.. Zamana ayak uydurmak, fikir ve düşünce olarak güncellenmek güzeldir ama ben duygu adına eski kafalı olmaktan yanayım. İyi böyle. Hatta en güzeli. Zira kıymetsiz şeylerin tadı da olmaz izi de...
28 Kasım 2015 / Bakırköy