Her Yolun Bir Dönüşü Var!

Ben unutmaya gidiyorum, ama unutamayacağımı bilerek gidiyorum. Komik değil mi? Bence hayır. Mesele unutmak değil aslında, mesele gitmek. Ahımı, günahımı, sevabımı, özlemimi, hüznümü alıp gidiyorum. Yolculuk yapmayı severim ama her yola çıkacağım zaman o çıkışın son olacağını düşünürüm nedense. Daha çıkmadan yolda bir kazanın olacağını ve öleceğimi düşünürüm... Öldükten sonra ailemin eşyalarıma bakacağını, yazılarla dolu defterlerim, not kağıtlarım, masamdaki küllük, hayatından bezmiş bilgisayar, yazı tahtam ve yatağım... Geriye bir şey bırakmam diye düşünüyordum ama şimdi sayınca baya bırakacak şeylerin olduğunu gördüm. Şaşkınım. Trajikomik bir durum. Neyse, her ne kadar melankoliye bağlasam da yolculukların bir dönüşünün olacağını biliyorum. Ya eve, ya da rabbime...

~ Servet Saygınoğlu