Kahve, Kulaklık, Haziran

Çoğu zaman yaparım bunu... Alırım kahvemi, takarım kulaklığımı ve vakit gündüzse siyah gözlüklerimi. Özellikle kimsenin beni tanımadığı yerlere giderim. Kendimle baş başa kalmak içimi ferahlatır. Konuşmamı susturup, düzenli nefes almamı sağlar. Birbirinden güzel hayallerim vardır, o sırada onları ziyaret ederim. Dokunur ve dinlerim. Seslerini duymak, yüzlerini görmek tebessüm ettirir bana. Severim yalnızlığı, kendime dönmeyi, bendekileri sevmeyi... Arayı soğutmamaya çalışırım. Sıcak güzeldir, haziran gibi...

Servet SAYGINOĞLU - Kahve, Kulaklık, Haziran

Kazanmak

Bazen ölümü kurtuluş zanneder insan. Gideceği yerin daha kötü olmayacağına inanır, çünkü içinde bulunduğu durum, onu dünyanın her şeyinden soğutmuş ve kendisine bir nefes bile kalmamıştır, o zaman çekip gitmesi gerektiğini düşünür, gider. BU BİR PES EDİŞTİR. Benim fıtratıma terstir. Dünya benden aldıkça, ben ayrı saldırı yolları keşfediyorum. İnsan ancak bunu "kazanmaktan başka çarem yok" dediği anda uygulamaya başlar.

Servet SAYGINOĞLU - Kazanmak